کد مطلب:31373
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:20
آيا زدن فرزندان از طرف پدر و مادر در قيامت قصاص دارد؟ آيا آيهاي در قرآن در اين مورد وجود دارد؟
يكي از مباحث مورد اختلاف در نظام تعليم و تربيت دنياي معاصر، مسألة تنبيه است كه نظريات افراطي و تفريطي دربارة آن مطرح شده است. عدهاي به طور كلي با تنبيه موافق نيستند; در مقابل عدهاي تنبيه را لازمة رشد و بالندگي و ضامن بقاي نظام اجتماعيميدانند و بر وجود آن پاي ميفشرند. در اين بين، اسلام در سيستم تربيتي خود، راهي ميانه و معتدل را ارائه داده است. اسلام اصل تنبيه را به عنوان آخرين روش تربيتي، پذيرفته است.
وجود جهنم و عذاب اخروي مجرمان، در آيات قرآني، دليل روشني بر قبول اصل تنبيه از سوي اسلام است. همين طور وقتي قرآن ميفرمايد: ما قوم عاد و قوم سبأ و قوم ثمود را عذاب كرديم و... و اين كه اسلام جنگ با كفار را مطرح ميكند، بيانگر اين است كه تنبيه را به صورت يك اصل براي پشتوانة امنيت، آسايش و آزادي پذيرفته است.(ر.ك: فجر، 6 و 13 و...)
قرآن در آيه قصاص ميفرمايد: وَ لَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَوَةٌ يَـََّأُوْلِي الاْ ?َلْبَـَبِ; (بقره، 179) اي صاحبان فكر و انديشه، در قصاص براي شما حيات و زندگاني است. اين آيه شريف، حيات و استمرار زندگي را در پرتو اجراي حدّ مجرم و كيفر او كه قصاص است، ميداند و ميفرمايد: اگر در جامعه، مجرم و جاني قصاص شوند، زندگاني براي مردم تضمين شده است و گر نه امنيت و آسايش از جامعه رخت بر ميبندد.(ر.ك: مائده، 30 و نور، 2 و...)
البته اسلام، با پذيرش اصل تنبيه، آن را متناسب با مجرم و نوع جرم، به صورت منطقي و تعديل شده، تعريف كرده است; براي مثال، اسلام به تكليف در كنار مطرح ساختن تنبيه، اهميت ويژهاي داده و بسياري از تنبيهها را از كودكان و كساني كه به سن بلوغ نرسيدهاند، برداشته است.
يادآور ميشويم كه در بسياري موارد، در زندگي اجتماعي، قبل از تنبيه بدني، تنبيه اخلاقي مطرح است چرا كه تنبيه بدني آخرين راه و روش تربيتي است. در تنبيه اخلاقي مراحلي وجود دارد كه به صورت مختصر و فشرده، عبارت است از: تذكر غير مستقيم، تذكر و نصيحت، ملامت و سرزنش، محروم نمودن قهر كردن، اخطار و... .
قرآن در كنار مطرح ساختن تنبيه، اصلهاي مهم اخلاقي ديگري را كه در صورت اجراي صحيح، ضرورت و زمينة تنبيه را از بين ميبرد، بيان داشته و بر آنها تأكيد كرده است. اصلهايي چون عفو، گذشت، صبر، بردباري، فروخوردن خشم، احسان، محبت و... مانند آيه 134 آلعمران (براي آگاهي بيشتر دربارة تنبيه و نظر اسلام دربارة آن رجوع كنيد به: اسلام و تعليم و تربيت، آيتالله ابراهيم اميني، ج 2، ص 141 - 177، انتشارات انجمن اوليأ و مربيان / مباني فقهي و حقوقي جرائم و تأديب كودك، منصور فرقاني، فصل دوم، انتشارات سازمان انجمن اوليأ و مربيان. )
زدن فرزندان به گونهاي كه موجب سرخ يا كبود و آسيب رسيدن به بدن آنان شود، جايز نيست. قصاص مربوط به دنيا است. اگر با زدن، به بدن آسيب برسد و در دنيا قصاص صورت نگيرد و شخص مورد اصابت قرار گرفته نبخشد، در دنيا مجازات وجود دارد. در قرآن كريم آية به خصوصي در مورد زدن فرزندان نداريم، گرچه عموم آية قصاص و آية مجازات گنهكاران شامل اين مورد هم ميشود.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.