-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:31373 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20

آيا زدن فرزندان از طرف پدر و مادر در قيامت قصاص دارد؟ آيا آيهاي در قرآن در اين مورد وجود دارد؟

يكي از مباحث مورد اختلاف در نظام تعليم و تربيت دنياي معاصر، مسألة تنبيه است كه نظريات افراطي و تفريطي دربارة آن مطرح شده است. عدهاي به طور كلي با تنبيه موافق نيستند; در مقابل عدهاي تنبيه را لازمة رشد و بالندگي و ضامن بقاي نظام اجتماعيميدانند و بر وجود آن پاي ميفشرند. در اين بين، اسلام در سيستم تربيتي خود، راهي ميانه و معتدل را ارائه داده است. اسلام اصل تنبيه را به عنوان آخرين روش تربيتي، پذيرفته است.

وجود جهنم و عذاب اخروي مجرمان، در آيات قرآني، دليل روشني بر قبول اصل تنبيه از سوي اسلام است. همين طور وقتي قرآن ميفرمايد: ما قوم عاد و قوم سبأ و قوم ثمود را عذاب كرديم و... و اين كه اسلام جنگ با كفار را مطرح ميكند، بيانگر اين است كه تنبيه را به صورت يك اصل براي پشتوانة امنيت، آسايش و آزادي پذيرفته است.(ر.ك: فجر، 6 و 13 و...)

قرآن در آيه قصاص ميفرمايد: وَ لَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَوَةٌ يَـََّأُوْلِي الاْ ?َلْبَـَبِ; (بقره، 179) اي صاحبان فكر و انديشه، در قصاص براي شما حيات و زندگاني است. اين آيه شريف، حيات و استمرار زندگي را در پرتو اجراي حدّ مجرم و كيفر او كه قصاص است، ميداند و ميفرمايد: اگر در جامعه، مجرم و جاني قصاص شوند، زندگاني براي مردم تضمين شده است و گر نه امنيت و آسايش از جامعه رخت بر ميبندد.(ر.ك: مائده، 30 و نور، 2 و...)

البته اسلام، با پذيرش اصل تنبيه، آن را متناسب با مجرم و نوع جرم، به صورت منطقي و تعديل شده، تعريف كرده است; براي مثال، اسلام به تكليف در كنار مطرح ساختن تنبيه، اهميت ويژهاي داده و بسياري از تنبيهها را از كودكان و كساني كه به سن بلوغ نرسيدهاند، برداشته است.

يادآور ميشويم كه در بسياري موارد، در زندگي اجتماعي، قبل از تنبيه بدني، تنبيه اخلاقي مطرح است چرا كه تنبيه بدني آخرين راه و روش تربيتي است. در تنبيه اخلاقي مراحلي وجود دارد كه به صورت مختصر و فشرده، عبارت است از: تذكر غير مستقيم، تذكر و نصيحت، ملامت و سرزنش، محروم نمودن قهر كردن، اخطار و... .

قرآن در كنار مطرح ساختن تنبيه، اصلهاي مهم اخلاقي ديگري را كه در صورت اجراي صحيح، ضرورت و زمينة تنبيه را از بين ميبرد، بيان داشته و بر آنها تأكيد كرده است. اصلهايي چون عفو، گذشت، صبر، بردباري، فروخوردن خشم، احسان، محبت و... مانند آيه 134 آلعمران (براي آگاهي بيشتر دربارة تنبيه و نظر اسلام دربارة آن رجوع كنيد به: اسلام و تعليم و تربيت، آيتالله ابراهيم اميني، ج 2، ص 141 - 177، انتشارات انجمن اوليأ و مربيان / مباني فقهي و حقوقي جرائم و تأديب كودك، منصور فرقاني، فصل دوم، انتشارات سازمان انجمن اوليأ و مربيان. )

زدن فرزندان به گونهاي كه موجب سرخ يا كبود و آسيب رسيدن به بدن آنان شود، جايز نيست. قصاص مربوط به دنيا است. اگر با زدن، به بدن آسيب برسد و در دنيا قصاص صورت نگيرد و شخص مورد اصابت قرار گرفته نبخشد، در دنيا مجازات وجود دارد. در قرآن كريم آية به خصوصي در مورد زدن فرزندان نداريم، گرچه عموم آية قصاص و آية مجازات گنهكاران شامل اين مورد هم ميشود.

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.